Комбинацијата од новите американски царини кон Индија и европските санкции насочени кон индиска рафинерија поврзана со „Роснефт“ доведе до нагло стеснување на протокот на руска сурова нафта „Уралс“ кон индискиот пазар во август. Според податоци за следење на бродови на „Кплер“ што ги пренесе „Блумберг“, просечниот дневен увоз на „Уралс“ во Индија се спуштил на околу 400.000 барели, далеку под годинешниот просек од 1,18 милиони барели дневно. Снабдувањето се одржуваше околу 1,2 милиони барели дневно во јуни и јули, но трендот пресвртно ослабе по двојниот удар на мерките од Запад.

Во средината на минатиот месец Европската унија усвои пакет со кој забрани купување горива преработени од руска сурова нафта и воведе рестриктивни мерки кон „Најара енерџи“, третата по големина рафинерија во Индија. Компанијата, во која акционери се „Роснефт“ и фондот „Јунајтед Капитал Партнерс“ на Илја Шчербович, се соочи со одбивање на договорни страни да продолжат со снабдување суровина. Паралелно, администрацијата на Доналд Трамп воведе 25% царини на индиски увоз во САД, а потоа ги удвои, со политичка порака кон Њу Делхи да го прекине купувањето руска нафта.

Ефектите се видливи во пристаништата и на терминалите. Според бродски брокери и аналитичари на кои се повикува „Блумберг“, „Најара“ во август примила само четири пратки „Уралс“, а до крајот на месецот не се очекуваат нови испораки. Тоа ја турка рафинеријата на рекордно ниско ниво на снабдување од просечно 94.000 барели дневно, наспроти речиси 366.000 барели во третиот квартал лани.

Пазарната слика за „Уралс“ кон Индија, која во изминатите две години стана еден од клучните вентил-купувачи за руската сурова со попуст, сега е променета. Договорите се преиспитуваат, логистиката се комплицира, а регулаторниот ризик расте. Дел од товарите веројатно ќе бидат пренасочени кон други азиски рафинерии, но анализите сугерираат дека краткорочно нема целосна замена за изгубените индиски количини.

За Индија, ударот доаѓа во момент кога домашната побарувачка за горива е стабилна, а рафинериите се потпираат на мешавина од суровини за оптимизирање на маржите. Рестрикциите ја стеснуваат таа мешавина, што може да повлече поскапа набавка од Блискиот Исток или Африка и да ја намали флексибилноста на оперативното планирање.

За Москва, загубата на дел од индискиот канал ја намалува можноста да одржува високи обеми со попусти без да го наруши ценовниот баланс во Азија. Попустите можат да се продлабочат за да се задржат купувачите, но тоа носи фискална цена. Во меѓувреме, санкциската рамка на ЕУ што таргетира „рафинирање во трети земји“ ја затвора една од главните дупки во режимот на ограничувања.

Суштината е дека политиката и трговијата повторно се пресретнаа на морските рути. Царините од Вашингтон и санкциите од Брисел не само што го намалија обемот на „Уралс“ кон Индија туку испратија сигнал до посредниците, бродските компании и осигурителите дека ризикот од вторични последици е поголем. Во такви услови, секоја следна пратка бара повеќе правна и финансиска проверка, а секој нов договор се склучува со внимателно калкулирање на цената, попустот и репутацискиот товар.