Отпуштаат вработени, а вработуваат фриленсери: што навистина се случува во глобалните компании?
Во услови на економска неизвесност, технолошки трансформации и континуирани отпуштања, сè поголем број глобални компании ја менуваат својата стратегија за управување со кадар. Наместо традиционални вработувања, организациите сè почесто се одлучуваат за ангажирање на фриленсери и независни професионалци како пофлексибилна и поефикасна алтернатива.
Според најновите меѓународни HR анализи, побарувачката за фриленс кадар значително пораснала во сектори како ИТ, дигитален маркетинг, дизајн, финансии, HR консалтинг и анализа на податоци. Компаниите ги користат овие модели за да ги намалат фиксните трошоци, побрзо да одговорат на пазарните промени и да пристапат до специфични вештини без долгорочни обврски.
Отпуштања и паралелен раст на флексибилната работа
Иако илјадници работници глобално ги губат своите работни места, истите компании паралелно отвораат проектни и хонорарни ангажмани. Овој парадокс ја покажува трансформацијата на пазарот на труд, каде стабилното полно работно време сè почесто се заменува со краткорочни договори и работа по задача.
HR експертите посочуваат дека ваквиот пристап им овозможува на организациите:
- Поголема агилност во управување со ресурси
- Брзо скалирање на тимови
- Намалување на административни и регулаторни обврски
Што значи ова за HR професионалците?
Овој тренд ја менува и улогата на HR одделите. Наместо класично регрутирање, HR тимовите сè повеќе се фокусираат на:
- Управување со мешани тимови (вработени + фриленсери)
- Проценка на вештини наместо работно искуство
- Градење employer brand кој привлекува и независни таленти
Новата реалност на пазарот на труд
Иако фриленс моделот носи флексибилност и можности за работниците, експертите предупредуваат дека тој отвора и прашања за работна сигурност, бенефиции и долгорочен кариерен развој. Сепак, едно е јасно – фриленсерите повеќе не се „план Б“, туку стратешки дел од современата работна сила.
Овој тренд најавува нова ера во вработувањето, каде флексибилноста, вештините и адаптибилноста стануваат поважни од традиционалните модели на работа.