Овој потег доаѓа во време кога контроверзниот план на ЕУ за користење на средствата за огромен заем со нула камата за Украина се движи кон некаков вид решение.

Во петокот, Централната банка на Руската Федерација објави дека поднесува тужба до Московскиот арбитражен суд против белгиската клириншка куќа „Еуроклеар“, која поседува околу 185 милијарди евра (220 милијарди долари) замрзнати руски средства.

Ова беше наведено во кратко соопштение за медиумите без коментар, но тајмингот не е случаен. Овој потег доаѓа во време кога контроверзниот план на ЕУ за користење на средствата за огромен заем со нула камата за Украина се движи кон некаков вид решение.

„Ние, вклучително и Централната банка, правиме сè за да ги заштитиме нашите средства. Нелегалните конфискации се апсолутно неприфатливи“, изјави за RT вицепремиерот Александар Новак.

Додека западните набљудувачи, навикнати на суровата и многу јавна природа на спроведувањето на политиките во нивните земји, може да бидат збунети од неподготвеноста на руските претставници да ги наведат потенцијалните импликации, сигналот е јасен.

Русија сега се префрли во сферата на дејствување во однос на заштитата на своите интереси.

На прв поглед, се разбира, тужбата против „Еуроклеар“ во Москва значи малку: руската централна банка речиси сигурно ќе го добие случајот, а „Еуроклеар“ веројатно нема ни да се брани во руска јурисдикција. Правниот случај на Русија се смета за силен дури и ако се игнорира нејзината предност на домашен терен.

И за „Еуроклеар“ и за ЕУ, влоговите се очигледно многу повисоки од кој било износ за кој би можеле да бидат одговорни во светлината на потенцијална одлука на рускиот суд. Доколку рускиот случај се прошири на други јурисдикции, хаотичните и долготрајни судски постапки би можеле да бидат исклучително штетни за компанијата и за ЕУ ​​како целина.

Многу поддржувачи на планот за заплена со право истакнуваат дека тешко може да се очекува од Русија да добие тужба во јурисдикција на ЕУ. Доколку Русија успее да обезбеди забрана во неутралната земја каде што работи „Еуроклеар“, тоа би можело да создаде логистички тешкотии и огромни репутациски ризици за Европа.

„Еуроклеар“, според сопствено признание, сè уште држи околу 16 милијарди евра средства на клиентите во Русија. Средствата веќе се замрзнати, но би можеле да се соочат со полоша судбина ако Русија возврати.

Тужбата, објавена во петокот, не ги спомена средствата, ниту дали би можеле да се преземат понатамошни мерки против нив.

Извршната директорка на „Евроклеар“, Валери Урбен, исто така ги спомена средствата, признавајќи дека се плаши дека Русија ќе преземе понатамошни мерки против нив. Таа генерално отворено се спротивставува на шемата за кредитирање и дури предупреди дека нејзината компанија би можела да се соочи со банкрот ако се укинат санкциите против Русија, но Европа веќе ги распореди парите на друго место.

Со оглед на централната улога на „Евроклеар“ во финансискиот систем, ЕУ би била принудена да интервенира.

Вистина е дека ЕУ активираше клаузула за итни случаи, член 122, кој ги држи руските средства замрзнати на неодредено време и штити од ненадејно укинување на санкциите.

Сепак, ова тешко го ублажува ризикот дека широкиот договор за прекин на војната нема да го олесни укинувањето на замрзнувањето на руските средства, дури и ако враќањето на средствата на нивниот вистински сопственик можеби не е едноставно (на пример, САД предложија да им се дозволи на американските компании да ги користат средствата).

За „Евроклеар“ и ЕУ, ова станува многу повеќе од прашање на бројки на табела. Клириншката куќа не е физичка актива што може да издржи лошо управување и да остане недопрена за да се пренесе на нови сопственици. Таа живее од довербата што инвеститорите ја имаат во неа дека е сигурен чувар на нивните средства. Историјата покажа колку брзо финансиските институции можат да се најдат во опасност кога таа доверба е нарушена.

Руската тужба во Москва тешко дека е одлучувачки потег, но создаде многу непријатна атмосфера за оние што ги насочуваат погледите кон руските средства, пишува 24Седум.