Многу италијански градови во последниве години ги намамуваат клиентите со екстремно ниски цени за да ја оживеат областа и да внесат нов живот во напуштените улици.

Но, многумина се прашуваат – што е „фората“ со ваквите понуди?

Веројатно веќе сте виделе разни понуди, реклами и написи во весници за италијански куќи кои се продаваат за едно евро. Дури и најскептичните меѓу нас не можеа да одолеат да кликнат и да видат за што станува збор.

Многу италијански градови во последниве години ги намамуваа клиентите со овие цени со цел да ја оживеат областа и да внесат нов живот во напуштените улици. Камена куќа во зеленило и мирен живот, но и враќање кон корените, се желба на многумина.

На пример, американската актерка Лореин Брако, која ја паметиме од улогата на мафијашкиот психијатар на Тони Сопрано, е една од оние кои ја искористија можноста и купија ефтина куќа да се вратат во својата татковина.

Градот Кастиглионе ди Сицилија (познат и како град на виното) минатиот месец објави продажба на дури 900 напуштени куќи по цена од едно до 5.000 евра.

Но, со добра причина, многумина се прашуваат – зошто една куќа во прекрасен рурален дел на Италија, со поглед на море, би чинела толку малку?

Постојат многу причини зошто една куќа чини едно евро.

Првиот е дека не можете само да купите таква куќа и да ја чувате во иста состојба. Тие доаѓаат со одреден пакет услови, и во зависност од тоа на кое место ќе се нурнете, може да бидете пријатно изненадени или целосно разочарани.

Како прво, мора да ги реновирате таквите ефтини куќи. Повеќето куќи кои чинат евро ќе ве чинат многу повеќе затоа што им треба темелно реновирање: од покриви и подови, sидови и фасади, до воведување електрична енергија и вода. Овие се претежно стари овчарски куќи кои не се користат со децении, па затоа се влажни и покриени со вегетација.

Вториот услов е честопати дека мора да ја реновирате купената куќа во рок од најмногу три години. Кога купувате, исто така давате депозит од околу 5.000 евра, кој подоцна ќе ви биде вратен, а исто така мора да платите и административни трошоци.

Некои што започнаа со овој потфат велат дека напорот се исплати – локалните власти беа корисни и ви беа на услуга за време на целото „патување“, а крајната цена сепак ги задоволи. На крајот на краиштата, куќата беше едно евро.

Други велат дека по долго пребарување и десетици прегледани куќи (поточно – урнатини) заклучиле дека повеќе сакаат да купат пристојна куќа за повеќе пари, со повеќе содржина и подобри сообраќајни врски.

Потоа, можеби ќе се изненадите кога ќе сфатите дека едно евро е само почетна цена и дека куќата е всушност на аукција. Конечната цена може да ве чини неколку илјади евра – што не е повторно лошо, но работните места и занаетчиите сè уште ќе ги нема во близина.

Ако планирате да живеете тука, ќе ви треба работна дозвола, а со време веројатно ќе ви треба италијанско државјанство и познавање на италијанскиот јазик. Имено, за купување на некои куќи услов е да се преселите во предметното место и да живеете и да работите таму, односно да започнете бизнис.

Можеби мислите дека бирократијата и документацијата ќе ви создадат главоболка, но, изненадувачки – многу клиенти потврдија дека тоа воопшто не претставува проблем. Процесот на аплицирање е едноставен, сите потребни документи може да се најдат на Интернет, а најхрабрите успеаја да го поминат тој процес без да одат напред и назад до Италија.