Недостатокот на добрососедско разбирање меѓу земјите од Западен Балкан го попречува забрзувањето на нивниот процес на прифаќање во блокот.
Пристапувањето на Србија во Европската унија (ЕУ) во 2025 година се чини нереално, со оглед на бавниот напредок во процесот, велат српските граѓани, предупредувајќи дека ниту Белград ниту Брисел не прават многу напор за ова прашање.
Оценката на ситуацијата по малку повеќе од една година откако ЕУ усвои Стратегијата за Западен Балкан, која ја посочува 2025 година како потенцијална година за прием на Србија и Црна Гора, е дека сите приговори, наведени во документот, како меѓународни територијални спорови и лошото функционирање на економијата, сè уште се присутни, пишува Јулија Симиќ за Еурактив.
Стратегијата наведува шест иницијативи пред Западен Балкан поврзани со зајакнување на законодавството, дополнително ангажирање во областа на безбедноста и миграцијата, зајакнување на поддршката за социо-економски развој, подобрување на транспортната и енергетската поврзаност, спроведување на програма во областа на дигиталните технологии за регионот и поддршка за нормализирање на добрососедските односи.
Според претседателот на белградскиот Управен комитет на Центарот за европска политика 2025, нереално е што ниту една од земјите на Западен Балкан не направила многу напор да се приклучи на блокот.
Таа ги препознава како пречка сомневањата на ЕУ за својата иднина и недостатокот на оптимизам во врска со сериозните социјални реформи во западниот дел на полуостровот, со исклучок на Северна Македонија.
Мајсторович вели дека стратегијата била “најдоброто што можеше да биде предложено од Брисел во овој момент”, и дека тоа е своевидно порака до граѓаните на земјите од Западен Балкан за нивната припадност кон ЕУ, но исто така и на владите во регионот, кои треба да работат понапорно за пристапување.
Ако Србија сака да стане дел од блокот до 2025 година, таа мора да ги затвори сите поглавја од Стратегијата до декември 2023 година, имајќи го предвид долгиот процес на ратификација на договорот за пристапување во Европскиот парламент, посочува Симиќ.
За петгодишни разговори за членство во ЕУ, Србија отвори 16 поглавја од вкупно 35 и има само две.
Во Белградскиот центар за европска политика постојат шпекулации дека Србија може да отвори само едно поглавје на следната меѓувладина конференција во јуни, иако има седум што веќе се подготвени.
Годишниот извештај на Европската комисија (ЕК) за Западен Балкан, обично објавуван во април, ќе биде објавен подоцна оваа година, поради европските избори во мај.
Србија и Косово се ангажираат во преговори со ЕУ за нормализирање на нивните билатерални односи. Двете страни треба да работат во оваа насока пред да се придвижат кон нивното пристапување во ЕУ.
Последните податоци од српскиот невладин фонд ИСАК покажуваат дека во 2018 година Србија само ги усогласи 28 од 54-те меѓународни декларации што ЕУ ги претстави и побара од третите земји-партнери да ги прифатат.
Во овој поглед, Белград заостанува зад другите земји-кандидатки и потенцијалните земји-кандидатки во регионот.
Главната причина за ова е насоката или поврзаноста на некои од овие декларации со Русија, која е традиционален партнер на Србија.